Wednesday, April 3, 2013

MASADA Kİ SON NOT Yazan-çeviren Francesca Nina O’Keefe

Hayat U-dönüşleriyle dolu, ”ben”bana öyle bakma! ” Ben” Benden korkma! Ellerim tertemiz, başım dimdik sana doğru bakıyorum. Zaman zaman omuzlarım düşmüş yere yığılmışsam zayıf bedenimle bil ki ben de insanım ! O yüzden ”Ben” Beni bırakma! ”Ben” Benimle kal!!”Ben” ben seni birgün bile oflamadan sırtımda taşıdım bu güne kadar. Susturulmuştum! Ama o ana tekrar döneceğiz bir gün. Evet” ben” sadece” Ben” bir hayat taşıyorum. Ben bir can taşıyorum. Bir kalp taşıyorum. Şüphesiz zaman geçiyor. Pek çok kez sevdim. Ben pek çok kez başarısız oldum. Ben pek çok kez düştüm. Dizlerim param parça. Birtek ben, tekrar tekrar ayağa kalktım. Ben, bir çok kez ruh kasaplarıyla tanıştım. Hepsi içimde büyüyen hayat ağacımı (can ağacımı) kesmeye çalıştı. Ben hayatla başettim. Ben yalnızlıkla başettim. Ben yalan ve hileyle, ihanetle başettim. . Yıllar geçtikçe anladım ki Adamın kalbi odundan, Kadının kalbi camdan yapılmış. Ve cam kırılınca, cam kırıklarını birleştiremiyorsun. Kadının mucizelere ihtiyacı daha fazla. Kadın ağlarsa kalpden haykırarak ağlıyor. Gözyaşlarını çığlıklarla döküyor. Dünyanın heryerinde kadın aynı. Kadın hayalleriyle kağıttan gemiler yapıp bilinmez denizlere bırakıveriyor hayallerini. Şükür Tanrıma AĞLAYABİLİYORUM…! Şükür Tanrıma nefes alabiliyorum. Şükür Tanrıma bu gel gitlere ayakda karşı koyabiliyorum. . Gerçek renk henüz gösterilmedi.. Kalplerinizi hazırlayın size fark ettirmeden, hissettirmeden kalplerinizde yerimi edineceğim. Tepemde yağmur ıslanmışım kusuruma bakmayın. Fazla umuda kapılmayın ben sadece annemin mucizesiyim. Sadece o tek kızını korumaya çalışıyor. Onun gölgesi bile ruhumu ısıtıyor. O ne zaman ağlasa sinirleniyorum . Annem ağlayınca soruyorum, neden diyorum? Annem hep çok mutluyum ondan ağlıyorum diyor. Mutluluk işte böyle göreceli bir kavram. Senden sonra veya daha önceden hiç bir şey geriye kalmadı. Zaman zaman aklıma geliyorsun. Zaman zaman durup dururken fark etmeden gözlerimden bir gözyaşı süzülmüş.. Zaman zaman kendimle savaşıyorum. Zaman zaman gidiyorum geliyorum. Bir kalp aşkla ama sevdiği yanında olmadan daha ne kadar uzun zaman atabilir ki? Hayat U dönüşleriyle doludur. Sen beni bu okyanuslara terk ettin. Sen beni ”geride” bıraktın. Eğer Ben çığlık atarsam, haykırarak bağırırsam, eğer ben hıçkırarak ağlarsam; bilki çok mutluyum ondandır hepsi bu! Gözyaşları bütün gerçekleri gizleyebilir. Kendimi odama kilitledim. Aşkımızı senin mezarına gömdüm. Sen gittikden sonra Aşkdan vazgeçtim….Köpeğimin alnında büyük bir kalp şeklinde leke var. O benim yanımda uzanıyor. Bütün hayallerini, hayal kırıklıklarını, anılarını, umutlarını bir bavula tep işte. Çünkü bu dünyadan giderken yanında yolun sonuna bir tek o bavulu götürüceksin. Senden önce, herşey boştu, senden sonra da aynı işte herşey boş ama çok boş. Tıpkı masanın üstünde ki son notta yazdığı gibi…….!