YETER Kİ GÖNÜLLERİN SARDUNYALARI KIRILMASIN! yazan (Françeska) Francesca N O'Keefe

Bu dünya da annemin çok güzel bir sözü var. Annem derki herkez kalbinin ekmeğini yermiş. Doğrudur. Ben ilişkilerimi yoğun yaşayan ve sadık olmayı seven tek eşli yaşamı tercih eden biriyim. Bazen karşımdakiler böyle olmuyor. Bazı şeylerin değerini bilmek lazım. Hepimiz için öyleymiş gibi yapmak kolay olabilir bazen. Ama ben öyleymiş gibi yapmıyorum. Hiç yapmam. Şu kadarlık kısa bir hayatta herkez mutlu olmaya güzel şeyler yaşamaya layık. Ben yukarılarda da bulundum. Aşağlardada bulundum.. Bir arkadaş olarak size şu sözü veriyorum. Nişantaşında birgün oturduğum sokağın ismi benim ismim olucak. Umarım o gün o sokak ta yürürsünüz. O zaman fark ediceksin ki öyle de olsa ben gökyüzüne sahip olamam. Gökyüzü hepimizin. Dün fuara Tüyapa gittim. Kendi halimde şu çözemediğim telefonumla uğraşıyordum. Hani bütün numaraları sildiğim. Fuar otobüsünde bir kadın yanıma oturdu ve durup duruken size bir hikaye anlatıcam bunu birgün birilerine anlatırsınız dedi.
Kadın beni tanımıyor ve yazdığımı bilmiyordu ama başladı anlatmaya. Beylerbeyinde komşusu hafize hanım hep balkonunda sıra sıra sardunya yetiştirimiş. Bir gün çocuklar top oynarken yanlıştıkla saksıda ki sardunyayı kırmış. Çocuklar özür dilemek için Hafize hanımın kapısını çalmış Hafize hanım kapıyı açmamış. Ardından çocuklar eve gidip annesine bu olayı akşam anlatmış. Ertesi günü anneleri Hafize hanımın kapısını çalmış kadın kapıyı açmış. Demiş ki; Hafize hanım bizim çocuklar sizin saksıda ki sardunyaları kırmış. Kapınızı çalmış ama açmamışsınız demiş. Bana rengini söyleyin size aynısının kökünü getireyim demiş. Hafize hanım demiş ki; Biliyorum evet geldiler kapımı çaldılar evdeydim ama kapımı açmadım demiş. Demiş ki; Çünki çocukları üzmek istemedim!
Dün sabah garip birşey oldu. Balkonuma iki kumru kondu, anladım ki beni birileri düşündü:)))))